Actieve landbouwer, ecoregelingen en beheersovereenkomsten in het nieuwe - GLB deel 2
Wie vorige week het eerste deel van het GLB verhaal gelezen heeft, heeft ongetwijfeld zich afgevraagd of de G nu staat voor groen of gemeenschappelijk. Heel veel van de conditionaliteiten zijn immers gericht op minder produceren. Het is bizar dat goede landbouwgrond zomaar uit productie genomen moet worden. De reden hiervoor moet je bij Europa zoeken. Elke lidstaat kreeg op papier de vrijheid om zijn eigen nationaal strategisch plan te maken, zolang het maar aan de wensen van de Europese Commissie voldeed. Die wensen zijn neergeschreven in o.a. de green deal, de farm to fork strategie en nog diverse andere dictaten. Hierdoor werd er bitter weinig speelruimte gelaten aan de lidstaten om een plan te maken dat nu wel eens op de behoeften van hun eigen landbouw is. Er zijn ook niet alleen de vele extra eisen die gesteld worden, het landbouwbudget is ook nog eens stevig gedaald. Daardoor is het belangrijk dat de beschikbare middelen bij de juiste personen terechtkomt. De “echte landbouwer” uit het GLB bleek tekort te schieten, de “actieve” landbouwer zou hier beter aan tegemoet moeten komen.Lees verder door te klikken op 'download PDF'.